There's no place like home...

Kia ora!

There's no place like home, but it's good to be away as well! :D

Ik ben nog steeds de tijd van mijn leven aan het hebben in het land van de Kiwi's. Na een bijna hartverzakking gevende skydive heb ik me weer op een ander pad gewaagd. Het pad van de Tongariro Crossing: De mooiste/beste dagwandeling van Nieuw-Zeeland!
Samen met een gekke buschauffeur zijn we uit Taupo vertrokken, op naar National Parks! Halverwege de dag zijn we een vulkaan opgereden om boven aangekomen even een biertje te drinken en wat te frisbee-en. De dag erna was het echter tijd voor 'the big hike'. In alle vroegte uit de veren, nog 3x twijfelen over welke kleren nou 't meest geschikt zullen zijn (gezien de nogal snel wisselende weersomstandigheden in de bergen) en dan uiteindelijk toch maar de bus in. Kwart voor 8 zijn we begonnen aan de 19,4km lange wandeling en 5 voor half 5 kwamen we aan de andere kant van de berg aan. Wij, 2 Britten, 1 Schot en 3 Nederlanders/echte die-hards, hadden ervoor gekozen de Tongariro Mountain ook nog op te lopen. Hier zijn enkele scenes van Lord of the Rings opgenomen (de sets van LOTR zitten door heel Nieuw-Zeeland ;)). Dit was 3km extra. We hebben heel de dag heeerlijk weer gehad! :D Echt geweldig mooie dingen en uitzichten gezien. Onbeschrijfelijk gewoon... Voor degene die van plan zijn naar NZ te gaan, de Tongariro kan je echt niet missen!!!

Toen zijn we naar Wellington vertrokken. Hier zou Alex, een van de Britten, zijn verjaardag vieren. Dit konden we natuurlijk niet zomaar voorbij laten gaan dus zijn Anne -'n gekke Brabander- en ik naar de supermarkt gegaan om even een lekker taartje voor op de ferry te halen! We gingen namelijk met de ferry van Wellington naar Picton, het Zuidereiland. Op de ferry lekker gezongen en taart gegeten, om daarna weer 3 uur in de bus te zitten. Op naar Nelson. Onderweg nog even wijn gaan proeven, want dat hoort er natuurlijk wel bij als je in NZ bent!
In Nelson hebben we een dagtour naar Abel Tasman National Park gemaakt. Dit blijkt een geweldig prachtig mooi park te zijn maar helaas zat dit er voor ons niet in. Het weer was in de morgen nog goed, maar na 20 minuten wandelen dachten we dat kanoen leuker zou zijn. Toen we uiteindelijk hoorden dat we geen kano meer konden huren begon het ook nog heel hard te regenen en kon je de zee niet eens meer zien liggen. Dus hebben we er maar voor gekozen in de bar iets te gaan drinken. Wel erg jammer, had het erg graag gezien.

Verder nog langs de Pancake Rocks geweest, ik als Nederlandse kan dit natuurlijk niet langs mijn neus laten gaan. In een heerlijk luxe bijna huisachtig hostel in Greymouth geslapen waar ik ook 't Intake Assesment voor NHTV heb gedaan (mijn vervolgopleiding).
De dag erna zijn we ook hier weer vertrokken, op naar Franz Josef!!!:D Geweldig, had al maaanden naar uitgekeken naar de gletscher wandeling die ik hier wilde maken! Het was een prachtige tocht langs de Nieuw-Zeelandse Great Ocean Road, naar mijn mening mooier dan die in Australie.
'Bij' Franz aangekomen zijn we ons gaan melden voor de hike die we op de gletscher zouden gaan maken. Eerst zou deze nog doorgaan maar na 10 minuten hebben ze onze tocht gecancelled omdat het te hard regende en er te weinig mensen waren :( Vreselijk! Ik vond het heel erg jammer want had me er al zolang op verheugd. Maargoed, dit in combinatie met Abel Tasman geeft me weer een extra reden om hier zeker nog een keer terug te komen! ;)
Gelukkig ben ik vanmorgen wel nog een kijkje kunnen gaan nemen bij Lake Matheson. Niet zo mooi als normaal maar nog altijd goed om te zien!

Kortom, mijn leven kan haast niet slechter en zoals ik altijd zeg; 'I'm living the good life'. Ookal moet ik eerlijk zeggen dat ik het lekkere eten van papa en mama wel begin te missen (na 4 maanden lang noodles gegeten te hebben :p), en ook een lekker warm bad zou niet verkeerd zijn. Mijn bed mis ik wel maar dit is niet meer zo'n drama: Tegenwoordig slaap ik overal! De bus, een stoel, de grond, de bbq-bedden in Fiji (geen matras alleen een lattenbodem) of normale bedden in de YHA-hostels. No worries! Of zoals de Kiwi's zeggen: Sweet as!

I'm livin' a koala-life!