3 down, 0 to go
Door: Kryschja
Blijf op de hoogte en volg Kryschja
06 Mei 2017 | Indonesië, Seminyak
Selamat allemaal!
Hier ben ik weer, de laatste keer voorlopig vanuit Azië. De reis zit er helaas alweer op. Ik kijk er van de ene kant ontzettend naar uit om weer naar huis te komen. Terug naar vrienden, familie, m’n favoriete plekjes in Breda en Maastricht, en natuurlijk vlaai!!. Luxe die we als normaal beschouwen in Nederland, schoon water, niet een lucht inademen die vol zit met uitlaatgassen, mensen die me over het algemeen verstaan en anders kan ik me met één van de vele talen die ik spreek wel redden. En normaal en gezond eten, zonder voedselvergiftigingen als het even kan.
Maar van de andere kant vind ik het ook jammer, want dit betekent: niet meer elke ochtend vrolijk begroet worden door het personeel van het hotel die zowat familie zijn geworden in de 3 weken dat ik hier gewoond heb. Niet meer vrolijk zwaaien en roepen op de buurvrouw in het langslopen of rijden. Niet meer elke avond mie of nasi goreng met saté eten voor 2 euro per bord. Geen mooie zonsondergangen meer op het strand. Geen verse kokosnoten, verse pina coladas of koude Bintangs meer. Niet meer elke dag als een malle op de scooter door dit vreselijk chaotische verkeer - waar ik overigens helemaal aan gewend ben geraakt. Niet meer dubbel liggen met de kassajongen omdat je met je helm op de winkel inloopt om te pinnen. Niet meer op de scooter door de rijstvelden knallen, geen luxe hotels meer bezoeken en ook geen zwembadfeestjes meer in ons eigen hotel. En nog een positieve ‘’niet meer’’ die ik zal missen als kiespijn: niet meer elke avond tot laat doorwerken aan het project, en stressen of je de hele boel wel gaat halen. Wel weer zelf ontbijt, lunch en avondeten maken, ook weer verkeersregels waar je je aan moet houden… Wat is het leven eigenlijk toch goed, hier in Bali.
Gemixte gevoelens dus, maar alsnog ontzettend blij om weer naar huis te komen. Tijd om verder te gaan, mijn scriptie te schrijven, en af te studeren van deze masteropleiding.
Nog even een update over de afgelopen 3 weken; ik heb het té druk gehad om eerder iets te posten maar ik zal het kort houden. Sinds ik hier in het hotel ben gekomen heb ik een hele leuke tijd gehad en heb ik lekker kunnen genieten :-). Het project ging goed; de samenwerking verliep aardig soepel en het is gelukt, we hebben het ingeleverd. De presentatie ging ook heel goed gisteren, dus nu is het nog even afwachten met welk punt we het gehaald hebben. Spannend! Leuk detail trouwens: de presentatie was in het W Hotel in Seminyak (grote internationale hotelketen). Er was lunch geregeld, gratis biertjes en pizza en friet voor aan het eind van de dag. We hebben heerlijk genoten, en ik moet toegeven dat NHTV dit toch wel goed geregeld had. We zijn weer helemaal in de watten gelegd daar.
Verder ben ik het tweede weekend hier in Bali met mijn klasgenoten die ook in het hotel verblijven op een leuk dagtripje geweest. We zijn naar een aantal tempels geweest, hebben Balinese Batong dans gezien, van prachtige uitzichten genoten op rijstvelden en de Batur vulkaan, naar een zilver-fabriek geweest waar ze sieraden maken, en naar Monkey Forest geweest in Ubud (echter, ik ben nog altijd bang voor apen).
Ik heb nog een gezellige dag met mijn nieuwe Oostenrijkse vriendin Sophie doorgebracht aan het zwembad, en Romee en een vriendin kwamen ook even langs. Leuk dat het allemaal gaat alsof ik thuis ben hier; het personeel van het hotel vindt alles goed.
Het derde weekend heb ik weer een droom laten uitkomen. Helaas wel tijdens de herstelperiode van een voedselvergiftiging - althans, dat denken de dokter en ik - die ik had opgelopen door waarschijnlijk rauwe kip, rare melk gebruikt voor de saté, of door McDonalds (waar ik al 6 jaar niet geweest was – en dat had ik ook zo moeten houden!). Maar dit mocht de pret niet drukken. Samen met Romee ben ik naar Nusa Lembongan geweest, dit wou ik al sinds mijn vorige keer in Indonesië. En ik kan je zeggen; het was geweldig!! Fantastisch! Prachtig mooie blauwe zee en puur genieten daarzo. Een perfecte plek om even uit te rusten en klaar te maken voor een nieuwe, drukke week werken. Helemaal gelukkig dus. De terugweg verliep ietwat minder soepel. We hadden een kaartje gekocht voor de boot terug, maar uiteraard op moment van vertrek krijgen we te horen dat ons plekje dubbel verkocht was. Balen! Nog maar een nieuw kaartje gekocht voor een andere boot, want hoe graag we ook nog even gebleven waren; werk wachtte op ons beiden.
Het vierde weekend is nu: vandaag heb ik met Romee aan het zwembad gelegen en in de loop van de avond zijn we op de scooter naar Canggu gestapt. Wat me toen is gebeurd was een echte first-timer voor me: terwijl ik achterop zat bij Romee ben ik door een Australiër mee uitgevraagd voor een drankje! Hilarisch, en dat ondanks de helm die ik op had! Alles kan hier in Bali :-). Canggu leek voor ons echter toch een interessantere keuze, dus we zijn rustig verder gereden. Het is een dorp dat een stukje verder dan Seminyak ligt, en het is er superleuk! Je ziet er nog stukjes van het echte Bali, de lokale mensen en lokale winkeltjes waar geen toerist te vinden is (op ons twee na dan). Veel mooie rijstvelden, een gezellig strand met veel restaurantjes, en de gezonde eettentjes (gezond is hier helemaal hip) maken de plek compleet. Het toerisme is hier ontzettend snel aan het ontwikkelen. Zonde, want het gaat té snel… Ik hoop echter dat ze het nog een beetje onder controle zullen houden waardoor het een fijne plek blijft om naartoe te gaan.
Aan het eind van de avond heb ik de taxi-scooter naar huis gepakt, 1 euro voor een half uur rijden. Fantastische rit ook: door de drukte knallen, links van de weg zoals het hoort, dan toch maar weer rechts, ook geen plek, dan even rechts de stoep op. Ooh shit, hier lopen mensen! Hup! De stoep af en naar links, de stoep weer op terug naar de rechterkant van de weg om uiteindelijk weer links te eindigen. Heerlijk! Ondertussen heb ik rustig om me heen zitten kijken, want ik ben het niet anders meer gewend dan zo te rijden, en met bewondering heb ik gekeken naar de vliegers in de lucht met lampjes erop. Een heerlijke manier om mijn tijd in Bali te eindigen. Het was leuk!!
Morgenochtend ga ik nog even voor een massage en wellicht nog voor een fijne manicure en dan is het om 16.00uur tijd om de taxi te pakken naar het vliegveld. Om 20.00uur vlieg ik van Denpasar naar Singapore, waar ik een uurtje heb om naar het volgende vliegtuig te rennen dat me naar Schiphol zal vervoeren. Om 7.15 maandagochtend ben ik weer in het land. Wat gaat dat wennen worden, en al helemaal met die koude temperaturen van 13 graden... Ik zal proberen het zonnetje mee te nemen.
Lieve groetjes van Kryschja uit een warm Bali (30 graden). Tot snel!! xxx
Hier ben ik weer, de laatste keer voorlopig vanuit Azië. De reis zit er helaas alweer op. Ik kijk er van de ene kant ontzettend naar uit om weer naar huis te komen. Terug naar vrienden, familie, m’n favoriete plekjes in Breda en Maastricht, en natuurlijk vlaai!!. Luxe die we als normaal beschouwen in Nederland, schoon water, niet een lucht inademen die vol zit met uitlaatgassen, mensen die me over het algemeen verstaan en anders kan ik me met één van de vele talen die ik spreek wel redden. En normaal en gezond eten, zonder voedselvergiftigingen als het even kan.
Maar van de andere kant vind ik het ook jammer, want dit betekent: niet meer elke ochtend vrolijk begroet worden door het personeel van het hotel die zowat familie zijn geworden in de 3 weken dat ik hier gewoond heb. Niet meer vrolijk zwaaien en roepen op de buurvrouw in het langslopen of rijden. Niet meer elke avond mie of nasi goreng met saté eten voor 2 euro per bord. Geen mooie zonsondergangen meer op het strand. Geen verse kokosnoten, verse pina coladas of koude Bintangs meer. Niet meer elke dag als een malle op de scooter door dit vreselijk chaotische verkeer - waar ik overigens helemaal aan gewend ben geraakt. Niet meer dubbel liggen met de kassajongen omdat je met je helm op de winkel inloopt om te pinnen. Niet meer op de scooter door de rijstvelden knallen, geen luxe hotels meer bezoeken en ook geen zwembadfeestjes meer in ons eigen hotel. En nog een positieve ‘’niet meer’’ die ik zal missen als kiespijn: niet meer elke avond tot laat doorwerken aan het project, en stressen of je de hele boel wel gaat halen. Wel weer zelf ontbijt, lunch en avondeten maken, ook weer verkeersregels waar je je aan moet houden… Wat is het leven eigenlijk toch goed, hier in Bali.
Gemixte gevoelens dus, maar alsnog ontzettend blij om weer naar huis te komen. Tijd om verder te gaan, mijn scriptie te schrijven, en af te studeren van deze masteropleiding.
Nog even een update over de afgelopen 3 weken; ik heb het té druk gehad om eerder iets te posten maar ik zal het kort houden. Sinds ik hier in het hotel ben gekomen heb ik een hele leuke tijd gehad en heb ik lekker kunnen genieten :-). Het project ging goed; de samenwerking verliep aardig soepel en het is gelukt, we hebben het ingeleverd. De presentatie ging ook heel goed gisteren, dus nu is het nog even afwachten met welk punt we het gehaald hebben. Spannend! Leuk detail trouwens: de presentatie was in het W Hotel in Seminyak (grote internationale hotelketen). Er was lunch geregeld, gratis biertjes en pizza en friet voor aan het eind van de dag. We hebben heerlijk genoten, en ik moet toegeven dat NHTV dit toch wel goed geregeld had. We zijn weer helemaal in de watten gelegd daar.
Verder ben ik het tweede weekend hier in Bali met mijn klasgenoten die ook in het hotel verblijven op een leuk dagtripje geweest. We zijn naar een aantal tempels geweest, hebben Balinese Batong dans gezien, van prachtige uitzichten genoten op rijstvelden en de Batur vulkaan, naar een zilver-fabriek geweest waar ze sieraden maken, en naar Monkey Forest geweest in Ubud (echter, ik ben nog altijd bang voor apen).
Ik heb nog een gezellige dag met mijn nieuwe Oostenrijkse vriendin Sophie doorgebracht aan het zwembad, en Romee en een vriendin kwamen ook even langs. Leuk dat het allemaal gaat alsof ik thuis ben hier; het personeel van het hotel vindt alles goed.
Het derde weekend heb ik weer een droom laten uitkomen. Helaas wel tijdens de herstelperiode van een voedselvergiftiging - althans, dat denken de dokter en ik - die ik had opgelopen door waarschijnlijk rauwe kip, rare melk gebruikt voor de saté, of door McDonalds (waar ik al 6 jaar niet geweest was – en dat had ik ook zo moeten houden!). Maar dit mocht de pret niet drukken. Samen met Romee ben ik naar Nusa Lembongan geweest, dit wou ik al sinds mijn vorige keer in Indonesië. En ik kan je zeggen; het was geweldig!! Fantastisch! Prachtig mooie blauwe zee en puur genieten daarzo. Een perfecte plek om even uit te rusten en klaar te maken voor een nieuwe, drukke week werken. Helemaal gelukkig dus. De terugweg verliep ietwat minder soepel. We hadden een kaartje gekocht voor de boot terug, maar uiteraard op moment van vertrek krijgen we te horen dat ons plekje dubbel verkocht was. Balen! Nog maar een nieuw kaartje gekocht voor een andere boot, want hoe graag we ook nog even gebleven waren; werk wachtte op ons beiden.
Het vierde weekend is nu: vandaag heb ik met Romee aan het zwembad gelegen en in de loop van de avond zijn we op de scooter naar Canggu gestapt. Wat me toen is gebeurd was een echte first-timer voor me: terwijl ik achterop zat bij Romee ben ik door een Australiër mee uitgevraagd voor een drankje! Hilarisch, en dat ondanks de helm die ik op had! Alles kan hier in Bali :-). Canggu leek voor ons echter toch een interessantere keuze, dus we zijn rustig verder gereden. Het is een dorp dat een stukje verder dan Seminyak ligt, en het is er superleuk! Je ziet er nog stukjes van het echte Bali, de lokale mensen en lokale winkeltjes waar geen toerist te vinden is (op ons twee na dan). Veel mooie rijstvelden, een gezellig strand met veel restaurantjes, en de gezonde eettentjes (gezond is hier helemaal hip) maken de plek compleet. Het toerisme is hier ontzettend snel aan het ontwikkelen. Zonde, want het gaat té snel… Ik hoop echter dat ze het nog een beetje onder controle zullen houden waardoor het een fijne plek blijft om naartoe te gaan.
Aan het eind van de avond heb ik de taxi-scooter naar huis gepakt, 1 euro voor een half uur rijden. Fantastische rit ook: door de drukte knallen, links van de weg zoals het hoort, dan toch maar weer rechts, ook geen plek, dan even rechts de stoep op. Ooh shit, hier lopen mensen! Hup! De stoep af en naar links, de stoep weer op terug naar de rechterkant van de weg om uiteindelijk weer links te eindigen. Heerlijk! Ondertussen heb ik rustig om me heen zitten kijken, want ik ben het niet anders meer gewend dan zo te rijden, en met bewondering heb ik gekeken naar de vliegers in de lucht met lampjes erop. Een heerlijke manier om mijn tijd in Bali te eindigen. Het was leuk!!
Morgenochtend ga ik nog even voor een massage en wellicht nog voor een fijne manicure en dan is het om 16.00uur tijd om de taxi te pakken naar het vliegveld. Om 20.00uur vlieg ik van Denpasar naar Singapore, waar ik een uurtje heb om naar het volgende vliegtuig te rennen dat me naar Schiphol zal vervoeren. Om 7.15 maandagochtend ben ik weer in het land. Wat gaat dat wennen worden, en al helemaal met die koude temperaturen van 13 graden... Ik zal proberen het zonnetje mee te nemen.
Lieve groetjes van Kryschja uit een warm Bali (30 graden). Tot snel!! xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
