Mingalaba and Pegodas

Mingalaba!!!

Afgelopen maandag aangekomen in het mooie Myanmar, waar 'mingalaba', 'hallo betekent. Het land van de glimlach, de leuke mensen, de plastic stoeltjes langs de straat en misschien wel meest indrukwekkend: de interessante cultuur.

Eerste bestemming was Yangoon, een grote en drukke stad waar we een meeting hebben gehad met de studenten van de toerisme opleiding van Myanmar, en met de minister in toerisme en vrije tijd. Het was erg interessanr om te zien hoe het leven van een Birmees eruit ziet en hoe het eraan toe gaat in zo'n land; je kunt je natuurlijk wel voorstellen dat het heel wat anders is dan Nederland!
Samen met onze gids hebben we de stad verkent: van de grote Pegoda in het midden van de stad, tot de lokale eet-tentjes op straat - met plastic stoeltjes en tafeltjes -, tot de fiets-taxi's die we met veel genot benut hebben. De marktjes waar de rauwe vis in de zon lag te rotten, de kip in een kooitje te wachten zat tot het tijd was om geslacht te worden, en waar de slaatjes en andere groenten op de grond lagen te wachten tot een gehaaste voorbijganger ze mee zou nemen naar huis om er later een 'frisse' maaltijd van te maken. Met andere woorden: een groots avontuur!!
Nimnim - onze gids - heeft ons ook vanalles over de cultuur geleerd. Zo blijkt dat mijn Myanmese naam 'Njènjè' is, en dat de vrouwen ter bescherming van de zon een bepaalde soort klei op hun huid (gezicht) smeren - wij konden uiteraard niet achter blijven. En zo gebeurde het dat niet alleen meiden, maar ook twee jongens in 'longies' rond hupten (lange rokken die in Myanmar door man en vrouw gedragen worden. Ik heb mannen ontmoet die zeiden nog nooit een broek gedragen te hebben!!), en ook de broeken met fleurige printjes werden uit de kast/tas/koffer getrokken.

Na twee drukke maar leuke dagen in Yangoon was het tijd om afscheid te nemen van Nimnim en de nachtbus naar Bagan te pakken. Na een uurtje of 12 reizen kwamen we aan in een soort outback van Myanmar. Na flink wat avontuur om 5uur in de ochtend, toch met alle 46 man aangekomen in ons hotel dat zich tussen de Pegodas bevond, met een zwembadje ernaast. Fantastico! De eerste dag - woensdag - zijn we met een gids rondgeleid door een stukje Bagan. Gelijk van het mooie uitzicht over duizenden pegodas gaan kijken ( Bagan is ongeveer 60km2, waarin zich meer dan 3000 pegodas bevinden). Absolutely stunning! Werkelijk een prachtig uitzicht! Ook hier weer veel over de cultuur geleerd en verschillende meetings met hotels gehad, waarvan er twee een wonderbaarlijke indruk op mij gemaakt hebben. Nummer 1 was bij 'Bagan Lodge', een nieuw hotel gemanaged door een Australier. Deze maakte indruk met zijn levensverhaal dat hij vertelde waarin hij heel veel kennis over zijn werk in verwerkt had. Ook vond ik het indrukwekkend om te zien hoe en waarom hij ervoor gekozen had Aussie in te ruilen voor Myanmar. Na 1.5 uur genoten te hebben van dit heerlijke accent realiseerde ik me dat ik Australie nog meer mis dan ik eerst dacht; I still call Australia home ;-). De tweede meeting was met een Birmeese jongedame die enkele jaren in Australie gestudeerd had en nu terug was in haar geboorteland en stad, en absoluut niet kon wennen en gelijk weer terug naar Aussie zou gaan als ze zich ook maar even ongelukkig zou voelen. Ongelofelijk om te zien ook hoe zij met haar werknemers omgaat, wat ze voor ze doet, etc etc. Werkelijk fantastisch en haast ontroerend om te zien!
Na al dit moois, deze kennis, veel duikjes in het met pegodas omringde zwembad, vele kilometertjes op e-bikes gecrossed te hebben, een flink avontuur met Femke overleefd te hebben (been there, done that ;-) ), veel gekke voedsels tot me genomen te hebben, veel fotoshoots em veel zonsondergangen en twee zonsopkomsten aanschouwd te hebben, was het helaas tijd om dit wonderbaarlijke en indrukwekkende land te verlaten. Erg jammer want wat hebben wij genoten van Myanmar!!

Zo ben ik gisteren aangekomen in Bangkok, Thailand, en vandaag op Koh Samui (een van de eilanden). De 29 uur durende reis was het helemaal waard: ben vandaag al goed van start gegaan met de TimTam koekjes die ik altijd in Australie at en erg mis in NL, met een cocktail op het strand, een Thaise massage op het strand, een flinke tan (kleurtje) van op het strand en natuurlijk een goede duik in de zee om daarna op mijn handdoekje op te warmen in de 32 graden zon! Zucht... wat is het leven toch zwaar!

Gezien dit berichtje vanaf mijn gsm komt in verband met de slechte wifi, zullen fotos een dezer volgen.
Voor degene die denken dat ik echt vakantie aan het vieren ben: de meetings zijn leerzaam en je moet erg goed opletten, morgen beginnen de Thaise meetings, en daarmee ook het onderzoek.

Veel liefs en groetjes van een ietwat verbrande Kryschja in Thailand!


Ps. Sorry for the dutch story but Im posting this with my phone: waaay to big of a story to also type in English. Sorry mate, send me an e-mail if you'dike to be updated! ;-)